Fredro Stanisław Antoni Karol z Pleszowic h. Bończa († przed r. 1681), kasztelan czernichowski, był synem Walentego, podczaszego bełskiego, i Barbary Łaszczówny, strażnikówny kor. W r. 1632 jako student pisał łacińskie wiersze pochwalne na cześć Henryka Firleja, biskupa przemyskiego, z okazji jego ingresu na stolicę diecezjalną. Po przedwczesnej śmierci ojca pozostawał pod opieką sławnego krewniaka Andrzeja Maksymiliana Fredry, z pewnością nie bez jego moralnego wpływu. Dlatego pewnie głosował z ziemią przemyską za królem Michałem i dlatego też pewnie trafił do obozu konfederatów gołąbskich, którzy go naznaczyli komisarzem z Małopolski do podziału hibern. W r. 1670 F. występował jako stolnik podolski; był wówczas komisarzem z sejmu do rozsądzenia krzywd poczynionych miastu Krosnu. W r. 1676 został kasztelanem czernichowskim po Mikołaju Chłopickim. Na potrzeby Rzpltej stawał ochotnie, a nawet wystawił dwie własne chorągwie i regiment. Brał też żywy udział w życiu sejmikowym; w r. 1679 laudum przemyskie decydowało, że F. miał dać 12 dragonów dla pilnowania jakiegoś Judki, arendarza przemyskiego, więzionego za różne przestępstwa. Nie zapominał również o kościołach, jak świadczy zapis z r. 1670 na kościół bracławski. F. żonaty był z Katarzyną Bełżecką, wojewodzianką podolską, wdową po Karolu Franciszku Korniakcie; z niej pozostawił dwie córki: Antoninę Gniewoszowa, kasztelanową zawichojską, i Katarzynę Mniszkową, starościnę krasnostawską, oraz dwóch synów: Aleksandra, biskupa przemyskiego († 1734), i Józefa Antoniego. F. zmarł przed r. 1681, bo wtedy żona jego występuje już jako wdowa.

Niesiecki IV 55; Uruski IV 58; Żychliński XVII 75; Boniecki V 319; Elektorowie 51; Estr. XVI 228; A. G. Z. XXII nr 43, s. 112; Hubert, Pamiętniki hist. I, 187.

Adam Przyboś